RSSUitgelicht: week 13/2008 – op verplaatsing
“Papa,” zo besluit hij twee minuten voor ik hem wil aansporen met mij te vertrekken, “ik ga niet mee naar de stad. Het is te koud.” De stad, dat is bij ons alles waarvoor de tram moet worden genomen, of waarvoor we langer dan vijf minuten moeten stappen. Wij wonen in de stationsbuurt.
Geheel ongelijk kan ik hem niet geven, want eigenlijk heb ik er ook niet zo’n zin in. Er is overigens geen persconferentie vandaag, zo lichtte een e-mail ons gisteren in, maar we kunnen wel onze persmap afhalen aan de balie in de inkomhal. Bovendien moet ik nog een filmpje ter ontwikkeling binnengeven bij mijn fotoboer, en dat is niet eens zo ver uit de buurt.
Gent is een dorp. Van het station naar de Zuid kost mij misschien een kwartier met de tram (wachttijd inbegrepen), dan nog een tiental minuten op bus 5 naar de fotomeneer, en dan te voet naar het stadhuis, langs de markt Bij Sint-Jacobs.
De gemeenteraadszaal is leeg.
“Meneer,” zo hoor ik nog net iemand het vriendelijke personeel achter de balie aanspreken, “het Belfort, waar is dat ergens, alstublieft?” Een dichte drom Japanners is de vraagsteller gevolgd, en maakt foto’s van alles wat ze in het vizier krijgen. Alles. Tot de kapstok toe. Sommige clichés zijn gewoon waar.
Dat er geen persconferentie is, tot daaraan toe. Maar het is wel vrijdag, en na de persconferentie ga ik gewoontegetrouw in de Mokabon een koffie drinken. Er is geen betere koffie te krijgen in Gent. Met een dikke toef slagroom er nog bij. Op een apart schoteltje, want niet iedereen (zoals ikzelf) houdt van slagroom in de koffie –ik lepel hem wel vlot binnen voor ik van de koffie drink.
Zoals vaak was er geen tafeltje meer vrij, maar in de Mokabon schuift iedereen probleemloos bij. Mijn tafelgenoot is een fotograaf waar ik al eerder mee heb gepraat, en als die even later opstapt, blijkt mijn nieuwe gezelschap ook al een fotograaf te zijn. Clémentine herkent mij reeds, en brengt mij zonder dat ik iets hoef te vragen een koffie. Onderwijl schuift ze nog een paar stoelen –die het aangedurfd hebben haar pad te versperren– op hun plaats.
Aan lezen kom ik niet toe –ik verveel u niet met de nochtans interessante conversatie die ik met beide fotografen heb gehad– dus besluit ik in de K.Roes.L te gaan lunchen. Ik bestel een boekweitpannenkoek met prei en tomaat (“dus geen room of kaas?”) en open de persmap. Er valt inderdaad weinig uit te lichten. Jammer.
Extra jammer eigenlijk, want dit was de laatste Uitgelicht voor een hele tijd. Uw reporter verdwijnt een tijdje westwaarts, naar het verre Seattle, helemaal bovenaan langs de Amerikaanse westkust. Naar het schijnt hebben ze er de beste koffie van Amerika, en regent het er meer dan in Gent. Ach, ik kijk er wreed naar uit, om daar drie maand te vertoeven, maar mijn hart blijft hier. En er is Gentblogt om op de hoogte te blijven.
En wie weet, misschien is de lente wel begonnen als we hier terug zijn. (En zijn de werken op de Blaarmeersen al klaar!)
© 2008 GENTBLOGT VZW
spijtig dat uitgelicht voor even(toch?) in de koelkast verdwijnt. niettemin: een fantastische tijd gewenst daar in het verre westen!
We gaan je missen, dat is zeker, maar amuseer jullie. Heel leuk die twee laatste foto’s, de ontdekking voor mij in het citadelpark
Als je daar ergens mijn familie tegenkomt, doe ze de groeten …. De oversteek naar Vancouver niet vergeten!
Vaneigens dat we je gaan missen alsook je schrijfsels! Je stuurt toch af en toe iets door over je avonturen aldaar hé, dan hebben we zo onze eigen ‘stem’ in Amerika.
Ik hoop het van harte, Bruno, dat Seattle blogt een feit mag zijn. En je neemt wel afscheid met een schitterend artikel!
Hopelijk stuur je ons vanuit Seattle een reportage over de bibliotheek aldaar. Zo krijgen we informatie uit de eerste hand van een ervaringsdeskundige die ook een pen en verbeelding heeft.
een heel goeie tijd daar in Seattle voor jullie alle 3!
en laat gentblogt af en toe eens uitpakken met: “van onze correspondent in Seattle!”
Goh, dat vind ik nu ook echt jammer, dat we Uitgelicht zo lang zullen moeten missen…maar inderdaad het beste gewenst in Seattle! Ben benieuwd naar wat ze daar denken over Belgen, en of er al mensen in Gent geweest zijn? … Laat de “onze correspondent uit Seattle” – posts maar komen! Als je dat ziet zitten natuurlijk…
Ik schuim dagelijks het forum skyscrapercity.com af, en een keer kwam ik een mooie fotoreeks over Seattle tegen (overigens naar mijn mening zowat de mooiste stad van de VS, qua ligging), door een plaatselijke fotograaf… en die kerel bleek vrienden te hebben in Oostakker, en was hier eens geweest in 1979. Kleine wereld :-)